Ik zit hier al weer anderhalve maand!!!

Ja ja dat gaat echt vreselijk snel zeg. Het is een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant voelt het alsof ik hier nog maar weer net ben en kan ik me amper voorstellen dat dat het al weer ander halve maand is. Aan de andere kant was ik zo snel weer lekker ingeburgerd dat het ook al weer heel lang lijkt. Ik zit hier gewoon lekker op mijn plek. Voor nu! Ja ik weet het dat zeg ik steeds. Maar dat is omdat ik nog steeds niet weet wat ik na mei ga doen. Het is nog steeds niet helemaal zeker wat ik dan zal gaan ondernemen maar goed! Ik geloof dat dat wel duidelijk zal worden als de tijd rijp is maar ja soms wil zou ik het wel even wat sneller willen weten allemaal;)

Vandaag ben ik naar een van de huisjes geweest. Een van de huisjes? Ja een van de huisjes! In deze huisjes wonen kinderen die voorheen in Leagen woonde. Het is zo dat het hele kindertehuis zal gaan verdwijnen en alle kinderen in kleinere gezinshuizen komen te wonen. In elk huis wonen er dan ongeveer 12 kinderen. Dat is dus opzich een hele goede vooruitgang, waren het niet dat dezelfde medewerkers weer in deze huisjes gaan werken. Sommige medewerkers veranderen wel en worden liever tegen de kinderen en gaan ze beter begeleiden maar de meeste blijven in hun eigen 'stijl' hangen. En tja.. dan schiet het nog niet zoveel op. Opzich verbeterd de zorg voor de kinderen wel maar het zou nog zoveel beter kunnen. Alleen al de manier waarop sommige kinderen het eten krijgen. Een van de jongentjes werd letterlijk gevoerd door een van de medewerkers. Ze gaf hem elke keer een mega hap te eten en hij kreeg de kans niet om zijn mond leeg te eten of de volgende hap aardappelpuree werd naar binnen gepropt. Nou probeer het maar eens thuis om op die manier aardappelpuree met vlees te eten. Ik werd er zelf haast misselijk van toen ik het zag ... ik snap niet hoe mensen op deze manier met de kinderen om kunnen gaan. Ik weet wel dat er nog heel veel te zien is van de tijd van Choucesque (of hoe schrijf je dat, geen idee!) maar dit is gewoon gevoelloos... hoe kun je nou zo met kinderen omgaan. Willen jullie bidden voor de medewerkers van deze huisjes dat hun hart meer bewogen mag worden voor de kinderen en dat ze de kinderen echt als kinderen gaan zien!
Vanmorgen ben ik dus in een van de huisjes geweest en het plan is om dit vaker te gaan doen op woensdag. Dit is officieel mijn vrije dag maar omdat ik ook meer betrokken wil zijn met wat er in de huisjes gebeurt ga ik dit er bij doen. Het wordt hier steeds drukker voor mij. Ik merk dat ik steeds meer werk op zoek omdat ik graag mijn tijd wil opvullen. Ik heb nog genoeg vrije tijd over en die wordt ook wel benut hoor. Maar nu ik nog hier ben (en niet weet of ik na mei nog terug kom) wil ik mijn tijd hier nu zo goed mogelijk besteden en zoveel mogelijk liefde en aandacht aan kinderen hier geven!

Morgen heb ik een gesprek samen mijn supervisor (Gloria), mijn baas (Dwight) en de directeur van het ziekenhuis (Olympia). Wij als foundation willen een speelkamer inrichten in het ziekenhuis. Maar dit heeft nog al wat voeten in de aarde. Er moeten b.v. nieuwe kozijnen komen omdat het anders heel erg tocht. Daarnaast bestaat de kans dat wij een kamer gaan opknappen die vervolgens na twee weken weer nodig blijft te zijn (?) en wij er dus uitgestuurd worden. Het is de bedoeling dat we onder andere de gift die ik heb gekregen van de Korenaar (nogmaals onwijs bedankt) gaan gebruiken hiervoor. Maar dan wil ik eerst zwart op wit hebben dat we de kamer minstens twee jaar kunnen gebruiken. Ben benieuwd hoe dit gesprek zal gaan verlopen. Als ik meer weet laat ik het jullie natuurlijk zo snel mogelijk weten!

Verder zal ik volgende week een paar dagen alleen in het appartement zijn. Gelukkig komt er een collegaatje een nachtje logeren maar verder zal ik hier in mijn eentje zitten.... echt saai! Er komen namelijk vrienden van Linda en zij gaan dan met elkaar in een vakantiehuisje zitten! Maar goed gelukkig hebben we computer en msn dus jullie zullen me veel online zien volgende week!

Lieve mensen bedankt voor al jullie steun!

Dikke kus Rien