Een heftig weekend achter de rug...
Door: rieneke moerland
Blijf op de hoogte en volg Rieneke
14 Maart 2005 | Roemenië, Oradea
Hier ben ik weer.....
ja.... zoals ik al eerder gezegd heb , het is hier af en toe ook wel moeilijk. Moeilijk omdat je zoveel ellende en onrecht ziet. Zoveel dingen die je graag anders zou willen, maar die je niet 1,2,3 kunt veranderen...
Als eerste het volgende nieuws..... Mijn meiske is weg! Weg? Ja ze is naar huis. Haar ouders hebben haar vrijdagochtend van de een op de andere dag opgehaald. Nou zou dit heel goed kunnen zijn wanneer ze van haar hielden en haar op kwamen halen omdat ze haar zo miste! Maar helaas is dat , hoogst waarschijnlijk, niet het geval! Wat ik tot nu toe begrepen heb van het verplegend personeel heeft het te maken met geld. Als ze Aniko niet zouden ophalen dan zouden ze minder geld krijgen, hoe van wie en hoe dat precies zit ... ik heb geen idee. Maar jullie begrijpen wel dat dit absoluut geen goede motivatie is om je kind op te halen uit het ziekenhuis. De ouders herkende hun eigen kind niet, gaven geen kick toen ze haar weer zagen, de moeder wist niet hoe ze haar moest verschonen (en dat terwijl Aniko drie grotere zussen heeft) en ze namen haar mee. Ze vroegen niets zeiden niets, 't was alsof het hun niets deed dat ze haar, na ongeveer een jaar, weer zagen.
Natuurlijk weet ik niet wat deze ouders allemaal mee gemaakt hebben, heb ik hun verhaal niet gehoord en kan ik niet in hun hart kijken, Maar het komt zo koud en kil over. Ik hoop een bid zo dat ze goed voor haar zullen zorgen en dat ze niet over een paar weken weer in het ziekenhuis ligt, terug bij af!
Gelukkig heb ik ondertussen wat contacten op gedaan hier en heb ik nu iemand die aan het uitzoeken is waar Aniko woont. Als we daar achter zijn gaan we haar van de week opzoeken samen met nog twee meiden die in de ochtenduren bij Aniko op de afdeling werkzaam zijn. We gaan dan kijken hoe haar thuissituatie is en hoe ze verzorgd wordt. Misschien kunnen we de ouders helpen met voeding, vitaminen en dergelijke. Als het heel slecht blijkt te gaan met haar kunnen we misschien andere oplossingen gaan zoeken maar eerst gaan we maar eens kijken hoe het met haar gaat.
Jullie begrijpen wel dat de afgelopen dagen niet makkelijk geweest zijn en dat gebed voor haar heel hard nodig is. Willen jullie voor haar bidden dat er van haar gehouden wordt, dat ze goed voor haar zullen zorgen en dat er, als dit niet het geval is, een goede oplossing voor haar komt?!
Daarnaast is er een ongeluk gebeurt met Klaas (van Casa Lidia waar mijn huisgenootjes werken) en een jongen die met hem mee was. Ze waren onderweg naar Nederland en zaten met z'n vieren in de auto. Gelukkig zijn er twee met de schrik vrij gekomen maar Klaas en een Nederlandse jongen uit Salart liggen in het ziekenhuis in Boedapest. We weten niet precies hoe het met ze gaat en waar ze precies zijn dus het is spannend allemaal! We weten dat de jongen een gebroken arm heeft en glassplinters in zijn gezicht en dat Klaas het stuur in zijn maag heeft gekregen maar de gevolgen hiervan zijn voor ons nog onbekend.
Verder is een van de kinderen van Spinus ook opgenomen in het ziekenhuis. Hij moet daar waarschijnlijk een paar dagen blijven, hoelang is nog niet bekend. Vorige week begon hij ineens scheel te kijken en werd hij erg afwezig. De artsen schrokken ervan maar wisten niet precies wat het was. Nu wordt er gedacht aan een virus waardoor de verkoudheid en het scheelkijken veroorzaakt worden. Het is afwachten en hopen dat men er snel achter komt wat het precies is zodat ze er iets aan kunnen doen.
Ik wil jullie echt vragen om voor al deze situaties te bidden. Ik heb in de afgelopen tijd wel gemerkt hoe onwijs belangrijk gebed is.
Maar willen jullie ook bidden voor ons. Dat we al deze sitauties goed kunnen opvangen en dat we er op de juiste manier mee om zullen gaan?
Gelukkig gebeuren er ook nog wel leuke dingen. Gisteren zijn we al vroeg naar het ziekenhuis gegaan en hebben we een aantal van de kinderen in bad gedaan. Een groot feest. Vooral S. en A. hebben er erg van genoten. K vond het iets minder leuk. K is een jongentje van ongeveer 6 weken en heeft alleen maar liggen brullen in bad... hij vond het zo erg dat hij op een gegeven moment besloot in bad te plassen in de hoop dat hij er dan uit mocht...
Ik ben echt onwijs blij dat we zoveel voor deze kinderen mogen doen, ook al zou ik nog zo veel meer voor ze willen doen! Samen met Michele en Tirza genieten we echt van de kinderen!
Ik hoop dat het volgende bericht wat positiever is maar ik wil jullie wel op de hoogte houden van alles wat er hier gebeurt. Ook van deze zaken die nu spelen omdat ik het belangrijk vind dat jullie weten hoe het hier gaat en dan ook specifiek voor ons en de kinderen kunnen bidden!
Heel veel liefs
dikke kus
Rien
p.s. Jolanda wat leuk dat je een berichtje op mijn site hebt gezet. Ik wilde je emailen maar heb je emailadres niet... dus als je mij een mailtje zou willen sturen , zou ik erg leuk vinden! moerbij@hotmail.com
ja.... zoals ik al eerder gezegd heb , het is hier af en toe ook wel moeilijk. Moeilijk omdat je zoveel ellende en onrecht ziet. Zoveel dingen die je graag anders zou willen, maar die je niet 1,2,3 kunt veranderen...
Als eerste het volgende nieuws..... Mijn meiske is weg! Weg? Ja ze is naar huis. Haar ouders hebben haar vrijdagochtend van de een op de andere dag opgehaald. Nou zou dit heel goed kunnen zijn wanneer ze van haar hielden en haar op kwamen halen omdat ze haar zo miste! Maar helaas is dat , hoogst waarschijnlijk, niet het geval! Wat ik tot nu toe begrepen heb van het verplegend personeel heeft het te maken met geld. Als ze Aniko niet zouden ophalen dan zouden ze minder geld krijgen, hoe van wie en hoe dat precies zit ... ik heb geen idee. Maar jullie begrijpen wel dat dit absoluut geen goede motivatie is om je kind op te halen uit het ziekenhuis. De ouders herkende hun eigen kind niet, gaven geen kick toen ze haar weer zagen, de moeder wist niet hoe ze haar moest verschonen (en dat terwijl Aniko drie grotere zussen heeft) en ze namen haar mee. Ze vroegen niets zeiden niets, 't was alsof het hun niets deed dat ze haar, na ongeveer een jaar, weer zagen.
Natuurlijk weet ik niet wat deze ouders allemaal mee gemaakt hebben, heb ik hun verhaal niet gehoord en kan ik niet in hun hart kijken, Maar het komt zo koud en kil over. Ik hoop een bid zo dat ze goed voor haar zullen zorgen en dat ze niet over een paar weken weer in het ziekenhuis ligt, terug bij af!
Gelukkig heb ik ondertussen wat contacten op gedaan hier en heb ik nu iemand die aan het uitzoeken is waar Aniko woont. Als we daar achter zijn gaan we haar van de week opzoeken samen met nog twee meiden die in de ochtenduren bij Aniko op de afdeling werkzaam zijn. We gaan dan kijken hoe haar thuissituatie is en hoe ze verzorgd wordt. Misschien kunnen we de ouders helpen met voeding, vitaminen en dergelijke. Als het heel slecht blijkt te gaan met haar kunnen we misschien andere oplossingen gaan zoeken maar eerst gaan we maar eens kijken hoe het met haar gaat.
Jullie begrijpen wel dat de afgelopen dagen niet makkelijk geweest zijn en dat gebed voor haar heel hard nodig is. Willen jullie voor haar bidden dat er van haar gehouden wordt, dat ze goed voor haar zullen zorgen en dat er, als dit niet het geval is, een goede oplossing voor haar komt?!
Daarnaast is er een ongeluk gebeurt met Klaas (van Casa Lidia waar mijn huisgenootjes werken) en een jongen die met hem mee was. Ze waren onderweg naar Nederland en zaten met z'n vieren in de auto. Gelukkig zijn er twee met de schrik vrij gekomen maar Klaas en een Nederlandse jongen uit Salart liggen in het ziekenhuis in Boedapest. We weten niet precies hoe het met ze gaat en waar ze precies zijn dus het is spannend allemaal! We weten dat de jongen een gebroken arm heeft en glassplinters in zijn gezicht en dat Klaas het stuur in zijn maag heeft gekregen maar de gevolgen hiervan zijn voor ons nog onbekend.
Verder is een van de kinderen van Spinus ook opgenomen in het ziekenhuis. Hij moet daar waarschijnlijk een paar dagen blijven, hoelang is nog niet bekend. Vorige week begon hij ineens scheel te kijken en werd hij erg afwezig. De artsen schrokken ervan maar wisten niet precies wat het was. Nu wordt er gedacht aan een virus waardoor de verkoudheid en het scheelkijken veroorzaakt worden. Het is afwachten en hopen dat men er snel achter komt wat het precies is zodat ze er iets aan kunnen doen.
Ik wil jullie echt vragen om voor al deze situaties te bidden. Ik heb in de afgelopen tijd wel gemerkt hoe onwijs belangrijk gebed is.
Maar willen jullie ook bidden voor ons. Dat we al deze sitauties goed kunnen opvangen en dat we er op de juiste manier mee om zullen gaan?
Gelukkig gebeuren er ook nog wel leuke dingen. Gisteren zijn we al vroeg naar het ziekenhuis gegaan en hebben we een aantal van de kinderen in bad gedaan. Een groot feest. Vooral S. en A. hebben er erg van genoten. K vond het iets minder leuk. K is een jongentje van ongeveer 6 weken en heeft alleen maar liggen brullen in bad... hij vond het zo erg dat hij op een gegeven moment besloot in bad te plassen in de hoop dat hij er dan uit mocht...
Ik ben echt onwijs blij dat we zoveel voor deze kinderen mogen doen, ook al zou ik nog zo veel meer voor ze willen doen! Samen met Michele en Tirza genieten we echt van de kinderen!
Ik hoop dat het volgende bericht wat positiever is maar ik wil jullie wel op de hoogte houden van alles wat er hier gebeurt. Ook van deze zaken die nu spelen omdat ik het belangrijk vind dat jullie weten hoe het hier gaat en dan ook specifiek voor ons en de kinderen kunnen bidden!
Heel veel liefs
dikke kus
Rien
p.s. Jolanda wat leuk dat je een berichtje op mijn site hebt gezet. Ik wilde je emailen maar heb je emailadres niet... dus als je mij een mailtje zou willen sturen , zou ik erg leuk vinden! moerbij@hotmail.com
-
14 Maart 2005 - 12:24
Jantine:
Hoi lieve Rien!
Wat een heftige dingen allemaal! Je maakt echt veel mee! Het is inderdaad ontzettend belangrijk dat we veel bidden voor alles wat er daar gebeurd.
Wel spannend zeg, dat jullie op zoek gaan naar je meisje en haar ouders. Hopelijk kan je nog iets voor haar betekenen. Rien, weet dat we veel bidden, voor alles wat er daar gebeurd, maar zeker ook voor jou...
Heel veel sterkte!
Liefs Jantine -
14 Maart 2005 - 17:32
BRRRR....:
DAG Lieve Buuf,
Wat veel beleefd zeg..
Maar er is wel een positief puntje waar ik graag wat over wil zeggen:
Wat ziet Z. er goed uit! Geweldig! Haar uitstraling, haar gezichtje, jullie zijn top bezig!
X Marinda -
15 Maart 2005 - 02:39
Hoi Rieneke:
Hallo,
Ja het is hier nog erg vroeg als ik dit stukje op je site plaats. Maar dat kun je zo wel eens hebben. Onderstaand gedicht heeft al in veel andere situatie een hoop steun gegeven. Dus dacht plaats het hier ook.
Om aan te geven dat daar waar het moeilijk is in het leven of werken of vul maar in, er Een is die je kracht kan geven. En dat bid ik jullie daar in Roemenië dan ook allemaal toe, namens Loes, Leen, Erika&Kor, Gerben&Marlies, Leonieke, en Lisette.............
VOETSTAPPEN IN HET ZAND
Ik droomde eens en zie ik liep aan 't strand bij lage tij. Ik was daar niet alleen, want ook de Heer liep aan mijn zij.
We liepen samen 't leven door en lieten in het zand, een spoor van stappen, twee aan twee; de Heer liep aan mijn hand.
Ik stopte en keek achter mij en zag mijn levensloop, in tijden van geluk en vreugd, van diepe smart en hoop.
Maar als ik goed het spoor bekeek, zag ik langs heel de baan, daar waar het juist het moeilijkst was maar één paar stappen staan.
Ik zei toen: "Heere, waarom dan toch?" Juist toen 'k U nodig had, juist toen ik zelf geen uitkomst zag op 't zwaarste deel van 't pad...
De Heer keek toen vol liefde mij aan en antwoordde op mijn vragen: "Mijn lieve kind, toen 't moeilijk was, toen heb Ik jou gedragen".
Succes in al het werk daar!!!!!!!!!!!!!!!!
Het thuisfront -
15 Maart 2005 - 08:23
Winter In Holland:
Winter in Holland
Winter in Holland kent een bron van vreugd:
Wit het tapijt dat ontrolt aan onze voeten,
rode gezichten, verbleekte zomersproeten,
tintelend leven in haar frisse deugd.
Hoe staan de bomen in hun naakte lijf
Zelfs nog te pronker met hun zilverwitte twijgen,
om van hun witte wollen mutsen maar te zwijgen,
Metamorfose, dat staat buiten kijf.
Kinderen spelen in een sprookjessfeer,
gooien elkander met sneeuwballen om de oren
en even later is een pop van sneeuw geboren,
zo onvoorspelbaar als het winterweer,
Priksleetje glijden op een gladde baan?
dat is een kunst, en het eist veel concentratie,
als je die mist, heb je desoriëntatie.
o, die frustratie! ,wat doe je er aan?!
Schaatsen, ze worden uit het vet gehaald.
Rechtuit! voorzichtig, het moet nog even wennen,
allengs wat beter, je laat je toch niet kennen?!
Zo wordt een sportman op het ijs gestaald!
IJzige winden gaan door merg en been,
jagen de sneeuw hoog; tot opstuivende wolken,
plagen het gezicht als met massa's scherpe dolken,
vrieskoude adem, ze verdampt meteen,
Hu! het is winter, zoek de warmte op,
ontsteek het licht; laat de haard wat hoger branden,
koester de zin van Je hart en van je handen,
het is zo gezellig bij een winterstop.
Bloemen, getekend met een stift van ijs...
hoe schitterend mooi en zo kunstig de patronen...
Dan is 't gepast om verwondering te tonen.
Wie die gemaakt heeft is volkomen wijs!
Winter in Holland met de Bron van vreugd
noopt ons in eerbied en ontzag tot stil gedenken,
hoe onze Schepper het gemaakt heeft op Zijn wenken,
en in dat alles zich nog steeds verheugt! -
16 Maart 2005 - 04:44
Hoi Rieneke:
Gisteravond ff met Oma Moerland aan de telefoon gezeten. Weer ff bijgepraat. Was natuurlijk voor haar een "bijzondere"datum.
Vertelde haar toen ff iets over jou ervaringen van de afgelopen dagen.
Moet je dus bij deze de hartelijke groeten overbrengen en ze neem binnenkort weer een keer kontakt met je op
Vandaag succes in alle werkzaamheden die je te verrichten krijgt!
Dus een speiciale groet,
van OMA MOERLAND!!!!!!!!!!
Ook van OMA den UIL de groeten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Iedereen leeft heel erg mee.
Groeten van het thuisfront!!!
PAPA -
16 Maart 2005 - 10:09
Petra:
Hey Rieneke,,
O, o, o wat een verhalen allemaal weer zeg. EN Aniko weg, ja ik kan begrijpen dat je het daar moeilijk mee hebt. Je weet namelijk ook niet of het thuis goed gaat bij haar en dat is het moeilijke.
Maar wat een geweldige foto's heb je op de site, vooral van S. in bad en wat ziet hij er goed uit zeg. Super tof dat ik zo nog een beetje op de hoogte kan blijven.
Heel veel sterkte met alles en ik zal zeker voor jou en de hele situatie bidden.
Groetjes van Petra -
16 Maart 2005 - 17:09
Hoi RIENEKE:
Was een CD aan het draaien en vond deze tekst heel toepasselijk:
Trouwe Vader in de hemel zie op ons in liefde neer,
Doe ons in Uw naam geloven, aat ons leven tot uw eer.
Papa -
16 Maart 2005 - 20:03
Marieke:
Hoi Rieneke,is mijn sms gisteravond aangekomen?Ik wil je laten weten dat ik met je meeleef!Moeilijk dat Aniko terug is gehaald door haar ouders,dubbel he, ze is bij haar ouders,maar mist de liefde!Ik zal voor haar en haar ouders bidden,dat ze de liefde mogen leren kennen! En dat ze Jesus mogen leren kennen!Onze zaligmaker&verlosser!Lieve Rieneke,zie op Hem!Hij draagt je door alles heen! Liefs vanuit Ede,Marieke Lammers -
16 Maart 2005 - 21:46
Marjan:
Hoi lieve Rien,
Even een berichtje uit Huizen.We hopen en bidden dat je kontakt krijgt met Anniko en haar fam. Wie weet wat je nog voor hen kunt betekenen!!Wat zal je haar missen. We wensen jou veel sterkte ,ook bij de beslissing die je moet gaan nemen over wat je na mei gaat doen. Geniet nog maar veel van "jou"kinderen.Zij doen dat zeker ook van jou!!! Veel liefs Martin, Marjan, Esther, Daniel en Lydia. -
17 Maart 2005 - 13:54
Natasja:
He Rien, wat een nare berichten allemaal. Ik hoop dat je de moed niet laat zakken. Zet door he!! Ik zal je snel uitgebreider mailen, '
liefs Natasja -
17 Maart 2005 - 16:34
Esther:
Heej Rien!
Jeetje,je maakt wel heftige dingen mee daar zeg! Gelukkig sta je er niet alleen voor!!Ik hoop dat het verder met jou zelf wel goed gaat!! Ik spreek je snel weer, en heel veel sterkte enzo he! Ik hoop dat je snel anniko weer ziet, en dat het ook met haar goed gaat bij haar ouders..!
Heel veel liefs je kleine nichie esther! -
18 Maart 2005 - 10:23
Janneke:
hai rienepien,, hier een berichtje van mij...leuk hea? jaja k heb alleen nix te lulle want we hebbe mekaar net al gespreekt mjaa veel suc6 verders en we spreken mekaar wel wir! doeii dikke kus janneke -
18 Maart 2005 - 20:49
Erik En Agnes Posthouwer:
dag Rien,
hoestie daar?? In Putten is alles goed.. Ik had beloofd even een berichtje achter te laten.. We kijken regelmatig op je site om op de hoogte te blijven.. Heel veel succes met alles!!
gr. Erik en Agnes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
